Dornbracht Conversations 3 w Iserlohn
Odbyła się już trzecia edycja rozpoczętej w 2008 roku przez Dornbracht platformy dyskusyjnej, poświęconej aktualnym trendom łączącym projektowanie, architekturę oraz sztukę.
Tym razem debata o tytule „Extra/Ordinary. A further dimension on the rise of New Normal" (Kolejny wymiar powstania Nowej Normalności), która odbyła się 17 lutego 2011 r. w siedzibie firmy w Iserlohn, skupia się na nowym, zmodyfikowanym spojrzeniu na design.
Experience of water vs experience of the object
W pierwszym panelu projektant Michael Sieger, kurator główny Vitra Design Museum Mateo Kries oraz Andreas Dornbracht dyskutowali na temat historii i ewolucji designu. Szybko stwierdzili, że „Memphis" w latach 80-tych był ostatnim większym ruchem w ramach designu. „Filozofia stojąca za tym ruchem pasjonuje jeszcze w dzisiejszych czasach, gdyż ukazała emocjonalny aspekt designu", powiedział Michael Sieger. Od tego czasu odnotowywaliśmy raczej mikroruchy, do których należy np. Droog, uwydatniające design w naszym wielowymiarowym świecie. Obecnie wielkie wyzwanie stanowią czynniki takie, jak „digitalizacja" i „przyszłościowość". Oprócz tego zmienione podejście konsumenckie wyznacza nowe kierunki: „Nasze produkty niemalże przestały być symbolem statusu. Wygląd produktu nie jest najważniejszy. Istotne jest cieszenie się przeżyciami, które obiecuje dany produkt", podkreśla Andreas Dornbracht. Mateo Kries dodaje: „W dzisiejszych czasach design jest potrzebny, aby poradzić sobie z codziennym życiem. Stwarza dobrą sytuację wyjściową do akceptowania przyszłościowych produktów."
No dogma!
W trakcie drugiego panelu - w którym brali udział architekt i projektant Matteo Thun, dyrektor kreatywny Mike Meiré oraz pisarz i krytyk Thomas Wagner - kontynuowano rozmowę na temat designu „Extra/Ordinary". Szeroko cytowana estetyka Nowej Normalności ma stanowić odpowiedź designu na społeczeństwo informacji i wiedzy. Zaliczają się do niej produkty takie, jak iPhone lub iPad, oferujące więcej przestrzeni na treść i odsuwające wygląd w cień. Mike Meiré: „Wygląd zewnętrzny jest stosunkowo niepozorny, sercem jest tu wnętrze." - Design staje się więc mniej widoczny. W żadnym razie nie oznacza to jednak, że traci swoje znaczenie. Z uwagi na coraz powszechniejszą digitalizację, bardzo ważnym zadaniem designu staje się, jak mówi Thomas Wagner, „poradzenie sobie z przeciwieństwem polegającym na tym, że nie rozumie się produktów, lecz potrafi się nimi posługiwać". Styl wzorniczy przyszłości musiałby zatem zostać sformułowany pod hasłem „Use technology - do not dress technology" (Używaj technologii - nie ubieraj jej), dodaje Matteo Thun. Ostatecznie w trakcie debaty ustalono, że nasz „sproszkowany świat designu" (Matteo Thun) nie jest bynajmniej zagubiony, nawet bez omawianych na wstępie „izmów". „Dogmaty tracą na znaczeniu", powiedział Mike Meiré. I dobrze. Otwartość i ciekawość stanowią bowiem obecnie o jakości projektanta. Moderatorem imprezy był Marcus Fairs, wielokrotnie wyróżniony dziennikarz i założyciel blogu designerskiego dezeen.com.
Dokumentację filmową Dornbracht Conversations 3 można obejrzeć na stronie www.dornbracht.com.
Dornbracht Conversations
Dornbracht Conversations rozpoczęły w roku 2008 szereg dyskusji, które jako platforma wymiany myśli poruszają tematy związane z aktualnymi kierunkami projektowania, architektury i sztuki. W Dornbracht Conversations (DC) zawsze bierze udział trzech lub czterech ekspertów z różnych branż - projektowania, sztuki, architektury, nauki i mediów, którym można zadawać pytania, przedstawiać własne doświadczenia i uwagi oraz wejść w dialog z publicznością. Dornbracht Conversations 1 (DC 1) odbyły się w Iserlohn pod hasłem „Was ist ein moderner Klassiker, und welchen Stellenwert hat Klassik in einer transversalen Kultur?" (Co to jest nowoczesny klasyk i jaką wartość posiada klasyk w kulturze?). W
połowie września w Muzeum Ludwiga w Kolonii odbyły się Dornbracht Conversations 2 (DC 2). Ich mottem było: „Ist Design Kunst, ist Kunst Design?" (Czy design jest sztuką, czy sztuka jest designem?). Uczestnikami panelu byli Tobias Rehberger, kolekcjoner sztuki Harald Falckenberg, projektant Konstantin Grcic oraz dyrektor kreatywny Mike Meiré.
Krótkie biografie uczestników panelu
Andreas Dornbracht
Andreas Dornbracht, urodzony w roku 1959, po maturze i służbie w Bundeswehrze ukończył w 1983 r. studia na wydziale ekonomii Uniwersytetu w Dortmundzie. Po roku pracy w charakterze zastępcy dyrektora ds. Marketingu jednej z firm importujących urządzenia sanitarne do USA, w roku 1985 rozpoczął pracę na stanowisku asystenta zarządu spółki Aloys F. Dornbracht GmbH & Co. KG. Od roku 1991 zajmuje stanowisko dyrektor ds. marketingu i sprzedaży. Zarządza firmą wraz ze swoim bratem Matthiasem i Ralphem Dihlmannem. Firma Aloys F. Dornbracht GmbH & Co. KG z siedzibą w Iserlohn jest działającym na międzynarodowym rynku producentem wysokiej jakości, atrakcyjnych wzorniczo armatur i akcesoriów łazienkowych i kuchennych. Przedsiębiorstwo to systematycznie otrzymuje nagrody i wyróżnienia za design swoich produktów, a od roku 1996 wyróżnia się stałym zaangażowaniem w kulturę. Za sprawą długoterminowego zaangażowania w kulturę Dornbracht rozwija własną tożsamość kulturową i istotę tej dziedziny życia.
Mateo Kries
Mateo Kries, urodzony w roku 1974 jest dyrektorem programowym Vitra Design Museum i autorem pozycji „Total Design - Die Inflation moderner Gestaltung" (Totalny design - Inflacja nowoczesnego wzornictwa). Po odbyciu wolontariatu w marokańskim muzeum sztuki ludowej w Marrakeszu (Maroko) w latach 1995 - 2000 był kuratorem Vitra Design Museum w Weil/Rhein, przygotowując między innymi wystawy „Automobility - Was uns bewegt" (Motoryzacja - Co nas porusza) (1999) lub „Mies van der Rohe" (2004). W latach 2000 - 2006 był odpowiedzialny za strukturę i kierownictwo muzeum Vitra Design Museum w Berlinie. Od stycznia 2007 roku odpowiadał za program i treści prezentowane w muzeum Vitra Design Museum w Weil, od 2011 r. jest jednym z dwóch nowych dyrektorów muzeum. Jest również jednym ze współzałożycieli DESIGNMAI w Berlinie, wykładał historię i teorię designu w Hamburgu i Berlinie i wydał liczne publikacje dotyczące tematów związanych z designem, jak np. Mies van der Rohe, Issey Miyake oraz Le Corbusier.
Matteo Thun
Matteo Thun, architekt i projektant, urodzony w roku 1952 w Bolzano studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Salzburgu, gdzie był uczniem Oskara Kokoschki oraz na uniwersytecie we Florencji. Wraz z Ettore Sottsass był współzałożycielem mediolańskiej grupy ‚Memphis‘ i partnerem ‚Sottsass Associati‘ w latach 1980 - 1984. Od roku 1983 do 2000 pracował jako docent w Wyższej Szkole Sztuki Stosowanej w Wiedniu. W latach 1990 - 1993 piastował stanowisko dyrektora artystycznego w firmie Swatch. W roku 1984 Matteo Thun otworzył swoje własne studio w Mediolanie. Jego obecna firma, Matteo Thun & Partners prowadzona z partnerami Lucą Colombo, Herbertem Rathmaierem i Antonio Rodriguezem została założona w 2000 r. i zatrudnia zespół złożony z 50 architektów i projektantów.
Michael Sieger
Michael Sieger, urodzony w roku 1968, prezes Sieger Design, studiował wzornictwo przemysłowe i design produktów w Essen i Münster. Szybko przejął kierownictwo w firmie rodzinnej. Michael Sieger ma na swoim koncie liczne międzynarodowe nagrody za projekty i wiele ważnych wystaw designu. Firmy Sieger Design i Dornbracht współpracują już od 1985 roku. Po zaprojektowaniu pierwszej wspólnej armatury „DOMANI" światło dzienne ujrzało wiele cieszących się popularnością serii armatur takich, jak np. „TARA", sprzedawana do dzisiaj w przeszło 60 krajach świata. Agencja Sieger Design, prowadzona w drugim pokoleniu przez braci Christiana oraz Michaela Siegera, należy do najbardziej renomowanych biur projektowych w Europie.
Mike Meiré
Mike Meiré, urodzony w roku 1964, pracuje i mieszka w Kolonii. W roku 1987 on i jego brat Marc założyli agencję Meiré und Meiré a w roku 2001 produkcję kulturalną NEO NOTO. Do jego najważniejszych projektów zalicza się magazyn o kulturze i sztuce APART oraz wielokrotnie nagradzany magazyn ekonomiczny brand eins. Poza pracą przy magazynach takich, jak Arch+, kid's wear, 032c, MINIInternational inicjuje on projekty dedykowane powiązaniu marek z kulturą w kontekście sztuki, architektury, mody, stylu i designu. W ten sposób wraz z firmą Dornbracht opracował i sprawował kuratelę nad serią projektów Statements, a następnie Edges z własnym wkładem artystycznym. Dzięki sporemu doświadczeniu w przekraczaniu sztywnych granic dyscyplin piastuje stanowiska dyrektora artystycznego, projektanta i kuratora. Od ponad 15 lat pracuje jako dyrektor kreatywny w firmie Dornbracht i jest odpowiedzialny między innymi za jej wizerunek oraz komunikację produktową i marki.
Thomas Wagner
Thomas Wagner, urodzony w roku 1955, jest pisarzem, krytykiem sztuki i ekspertem ds. designu. Studiował germanistykę i filozofię w Heidelbergu oraz w Brighton w hrabstwie Sussex. Od roku 1991 jest redaktorem działu sztuk plastycznych we Frankfurter Allgemeine Zeitung, a od roku 1997 odpowiada za design. Obok Eduarda Beaucampa, mistrza klasyki i nowoczesności, odpowiada za omawianie tematów dotyczących młodej sztuki współczesnej. Thomas Wagner jest profesorem honorowym na wydziale wiedzy o sztuce i krytyki sztuki na Akademii Sztuk Plastycznych w Norymberdze. Jako krytyk społeczny zamieszcza regularnie artykuły w magazynie ART, zaś jako krytyk designu w Stylepark itp.
Marcus Fairs (moderator)
Marcus Fairs rozpoczął swoją karierę dziennikarską od publikacji dla Blueprint, The Guardian, The Independent on Sunday oraz Conde Nast Traveller. W roku 2003 wylansował Icon, międzynarodowy magazyn architektury i designu i do listopada 2006 był jego wydawcą. Icon szybko awansował do pozycji jednego z najbardziej wpływowych i prestiżowych na świecie czasopism dotyczących designu i zdobył szereg nagród, między innymi „Launch roku 2003" i „Projektant roku 2003" oraz nagrodę „Monthly Magazine of the Year" w roku 2005 i 2006. Sam Marcus Fairs zdobył liczne wyróżnienia, a wśród nich dziennikarza roku 2002 i dziennikarza architektury roku 2004. Przyznano mu również nagrodę za najlepszą inicjatywę „BSME Best Brand-Building Initiative" w roku 2005. Marcus Fairs mieszka i pracuje w Londynie. (www.dezeen.com)